μονοφαγώ

(ΑΜ μονοφαγῶ, -έω) [μονοφάγος]

τρώω μόνος μου, χωρίς άλλους

νεοελλ.-μσν.

τρώω μία μόνο φορά την ημέρα, μονοσιτώ («ὁ εἰς κόρον μονοφαγῶν», Ευστ.).